In Memoriam Erica Post

Vandaag bereikte ons het verdrietige bericht dat kinderarts dr. Erica Post is overleden.
Met haar heengaan verliezen we een boegbeeld in de borstvoedingswereld.

Erica maakte zich op vele manieren sterk voor het onder de aandacht brengen van het belang van borstvoeding. Ze won daarvoor in 2014 de landelijke Borstvoedingsprijs, een erkenning voor haar bevlogen en deskundige inzet.

Velen van ons kennen haar als docente bij de opleiding voor lactatiekundigen IBCLC aan de Hogeschool van Utrecht. Zij kon als geen ander haar verwondering overbrengen over de waarde van borstvoeding en de kostbare eigenschappen van moedermelk voor baby’s en jonge kinderen. Daarbij betrok ze tevens de expertise van haar man, immunoloog, die al even gefascineerd was door de samenstelling van moedermelk. Het grootste risico van medicatie tijdens de borstvoedingsperiode noemde ze het vaak ten onrechte geadviseerde ‘stoppen met voeden’. Van Erica leerden we over strakke tongriemen, een vergeten onderwerp. Zij leerde ons om bij borstvoedingsproblemen in de mondjes van baby’s te kijken. Daarmee leerde ze ons ook om baby’s serieus te nemen, om ze niet als ‘lui’ te bestempelen, maar te leren zien hoe een baby de vitale en primaire behoefte om bij moeder aan de borst te drinken, niet kan bevredigen als er anatomische beperkingen zijn. Zo werd ze de voorloper in het behandelen van strakke tongriemen om vastgelopen borstvoedingssituaties te redden, omdat ze zozeer het belang inzag van dat aspect van de moeder-kindrelatie voor de algehele gezondheid van beiden.

Erica heeft op vele congressen en symposia gesproken; ze was altijd bereid om nascholingen te verzorgen of een presentatie te geven. Ze deelde wat ze wist; ze ging confrontaties niet uit de weg en trad iedereen opgewekt en vriendelijk tegemoet.

Ze maakte de fusie mee van de Utrechtse ziekenhuizen, waar ze werkte. Ze wist dat er weer werk aan de winkel was om ook in de andere ziekenhuizen het belang van borstvoeding vol in het licht te zetten.

In haar ziekenhuis in Utrecht ging ze vaak rustig op het bed van een moeder met borstvoedingsproblemen zitten, om er voor haar te zijn.

Ze was blijmoedig, gedreven en sociaal betrokken.

Erica was chronisch ziek en moest vervroegd stoppen met haar werkzaamheden. De afgelopen jaren was ze daardoor minder in beeld, maar ze kwam wel naar de ‘SS Rotterdam’, één van de schepen van de Holland-Amerika-lijn, waar in 2018 het ELACTA-congres plaatsvond, het congres van de Europese lactatiekundigenorganisatie. Daarmee werd ook haar internationale betrokkenheid weer even zichtbaar.

We betreuren haar heengaan; we zijn tevens heel dankbaar voor wat ze voor ons als lactatiekundigen IBCLC en voor baby’s en borstvoedende moeders heeft betekend.

Haar warme persoonlijkheid en haar vakkundige boodschappen zijn een deel van de erfenis die ze ons heeft nagelaten.

We wensen haar man en kinderen alle kracht en liefdevolle nabijheid van dierbare anderen toe om gezamenlijk een nieuwe balans te vinden rondom de lege plek die met Erica’s sterven is ontstaan.